Της  Γαλάτειας Λασκαράκη*

Τον περασμένο Αύγουστο, όταν η φωτιά έκαιγε για εβδομάδες το Δάσος της Δαδιάς, εδώ στο Marie Claire αποφασίσαμε ότι θα ταξιδέψουμε στον Εβρο και θα φωτογραφίσουμε εκεί, συμβολικά, ένα από τα χειμερινά εξώφυλλά μας. Ετσι, στα τέλη Οκτωβρίου πετάξαμε στην Αλεξανδρούπολη για μια τριήμερη αποστολή μόδας που είχε ενδιαφέρον όχι μόνο για τα μέλη της ομάδας που δεν είχαν ξαναβρεθεί εκεί, αλλά και για εμένα που, ως η Θρακιωτοπούλα ξεναγός τους, κατέγραφα αντιδράσεις.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι βλέπετε τη Θράκη και τον Εβρο ως μια απομακρυσμένη, παραμεθόριο περιοχή. Ομως η «συνοριακότητα» δεν ήταν πάντα το χαρακτηριστικό της. Στη βυζαντινή εποχή, για παράδειγμα, και για πολλούς αιώνες η Θράκη δεν ήταν μια μακρινή επαρχία, δεν ήταν καν μια οποιαδήποτε επαρχία, αλλά αποτελούσε τα προπύλαια της Κωνσταντινούπολης, τη γειτονιά της πρωτεύουσας. Στο Διδυμότειχο γεννήθηκαν δύο βυζαντινοί αυτοκράτορες. Για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ανατολική Θράκη και ο Ελληνισμός της ήταν σημαντικοί οικονομικοί πνεύμονες. Από το Σουφλί, την πόλη του μεταξιού, περνούσε παρακλάδι της γραμμής του Orient Express. Και στο μοντέρνο Δεδέαγατς (μετέπειτα Αλεξανδρούπολη), μια πόλη ηλικίας μόλις 140 ετών, που δημιουργήθηκε για να ενώσει την Αδριανούπολη με το λιμάνι μέσω των σιδηροδρόμων, υπήρχαν οκτώ προξενεία για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες χωρών της Ευρώπης. Την κατοικούσαν ελληνόφωνοι χριστιανοί ορθόδοξοι, Φραγκολεβαντίνοι καθολικοί, στελέχη σιδηροδρόμων και λιμενικοί, Εβραίοι και Αρμένιοι έμποροι, Βούλγαροι εργάτες, μουσουλμάνοι δημόσιοι υπάλληλοι. Φυσικά αυτή η πολιτισμική ταυτότητα αλλάζει με τα προσφυγικά κύματα, τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών με τη Συνθήκη της Λωζάννης και για πολλούς ακόμα λόγους που δεν χωρούν σε αυτό το σημείωμα, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα πάντα είναι θέμα προοπτικής.

Να σας βοηθήσω να την αντιστρέψετε; Για τους καλοβαλμένους Τούρκους τουρίστες της μεσαίας τάξης που γεμίζουν, σήμερα, κάθε Σαββατοκύριακο τα εστιατόρια, τα καφέ και τα ξενοδοχεία της περιοχής η Αλεξανδρούπολη δεν είναι ακριτική πόλη, είναι η πρώτη πόλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης που συναντούν στο ταξίδι τους. Μάλιστα, είναι σήμερα ο μοναδικός δήμος της χώρας που διαθέτει και τα εξής τέσσερα: διεθνή αυτοκινητόδρομο, λιμάνι, σιδηρόδρομο και αεροδρόμιο Extra Schengen. Σε απόσταση ενός οδικού ταξιδιού 2-3 ωρών ελάχιστου κόστους βρίσκονται η Σόφια, η Φιλιππούπολη, η Βάρνα, η Αδριανούπολη και η Κωνσταντινούπολη των 20.000.000 κατοίκων.

Ετσι προτιμήσαμε να δούμε κι εμείς τον Εβρο στο τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας: ως μια ευνοϊκή πραγματικότητα, μια μεγάλη ευκαιρία, μια ήρεμη δύναμη με απερίγραπτη ομορφιά και καταπληκτικούς κατοίκους που θα ζουν εκεί όχι για να φυλάνε σύνορα, αλλά για να απολαμβάνουν τους ανοιχτούς ορίζοντες.

Καλή Χρονιά!

*Η κυρία Γαλάτεια Λασκαράκη είναι Διευθύντρια της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού Marie Claire, με καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη και το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί το Editorial, από το Ιανουαρίου του περιοδικού που κυκλοφόρησε στις 17.12.2023

Εικόνα: ©www.clickatlife.gr